Beatyfikacja przegrała z grillem?

Jutro beatyfikacja JPII. Zaczne od bloga J. Palikota:

Miało być 3 mln, miało zabraknąć miejsc, miało być wielkie poruszenie!!! A ma być 80 tys. a w hotelach pustki. Media wmawiają, że prawdziwe uroczystości będą w kraju, w domach, w sercach. A prawda jest taka, że coś się zmieniło i nie jest to już żadne wydarzenie epokowe!!! Po prostu beatyfikacja przegrała z grillem.

Bicie piany było zauważalne już dwa miesiące temu. Pojawiały się zapewnienia, że miejsc na pielgrzymkę do Rzymu w zasadzie już nie ma. Dopiero pod koniec marca biura zaczęły narzekać, że ten ich chwyt reklamowy odbija się czkawką, bo wiele zaplanowanych wyjazdów trzeba było odwołać z powodu małej liczby chętnych. Do nachalnej reklamy majowego wydarzenia dołączyła się nawet nasza rodzima opera mydlana - "Klan". Anna Surmacz posapywała o beatyfikacji przez przynajmniej dwa odcinki. Pomyślałabym, że to żenujące, gdyby nie doskonałe obycie tej obsady w dość prymitywnym reklamowaniu "Delicji". Można by odnieść wrażenie, że publiczna zebrała wszystkie siły w merdaniu ogonkiem. I co? I nic. Za to nad polskim morzem na ten długi weekend faktycznie nie ma już miejsc, choć pogoda zapowiadana jest raczej średnia. Podobnie przeciętnie zakończył się skok na kasę pt. "Wielki Portret Ojca Świętego". Do połowy kwietnia przez telefony komórkowe przesyłano zdjęcia Polaków, które miały stać się częścią tego portretu - mogło się tam zmieścić nawet pół miliona fotografii. Reklamy pokazywane w tv publicznej poszły w eter.

Idea łączenia Polaków dotyczy nie tylko różnic światopoglądowych lecz także pokoleniowych. Niech na portrecie nie zabraknie nikogo z naszej rodziny. To dobra okazja, by zbliżyć się do babci i dziadka, i pomóc im w okiełznaniu współczesnej techniki. 

Nikt mi nie wyjaśnił po co mając inny światopogląd miałabym budować obcą mi ideowo świątynię. Końcowy wynik finansowy? Ponad 105 tys. zdjęć. Sporo poniżej oczekiwań, choć oficjalnie o tym cicho sza. 

Co myślę o beatyfikacji? Że jest to sprawa ludzi wierzących, a nie, jak chce nam się wmówić, wszystkich Polaków oraz wszystkich ludzi na świecie. Osobiście podziwiam u wierzących ten brak żołądkowej reakcji na wieść, że papieża wydłubano ze starego grobu i przeniesiono w ramach nobilitacji do nowego. U Indian północnoamerykańskich nie tylko grzebanie się w zwłokach, ale nawet przychodzenie na miejsce pochówku, jest w najlepszym przypadku nietaktem, jeśli nie brakiem szacunku dla zmarłych. Ale jak wiadomo Indian wydusiła ospa po tym, jak mundrzejsi i kurturarniejsi, choć mało myjący się, przybyli na nowy kontynent. Wiele usłyszymy w nadchodzącym dniu przekłamań i cudów na temat JPII. Jego wybór na papieża będzie się jawił  przeznaczeniem (choć jak najbardziej realnie stoją za tym amerykańscy biskupi zmotywowani pozytywnie przez Zbigniewa Brzezińskiego, a wybór był kwestią politycznej manipulacji), natomiast obrazek ocalony z pożaru będzie znakiem z nieba, że papież-Polak był santo subito (nikt nigdy nie wspomina tych  setek mieszkań, w których przedstawienie maryjek i papieży spaliły się na popiół, a od ognia ocalał stosik pism pornograficznych i stare kapcie). Żal mi, gdy widzę w "Celowniku" małe dziecko, które do kamery tłumaczy co to jest "batyfikacja", albo gdy słyszę że do wcześniej wspomnianego obrazka modlą się w jakimś gimnazjum. Przypominam sobie wówczas o najstraszniejszym widoku wg Hitchcocka: ksiądz otaczający ręką chłopca (reżyser podobno wychylił się wówczas z okna i krzyknął "Uciekaj! Ratuj się!"). Wiem, że jutro będzie wspaniały dzień. Pełen herbaty, kryminałów na video, książki.