środa

Projekt ustawy ws. in vitro autorstwa Kidawy-Błońskiej wypływa. Z prasowych strzępek wynika, że to duży postęp w porównaniu z twórczą myślą Gowina. Ale choć nie ma tam nic o refundacji, szarość szemrze. Jeden z posłów, którego kariera obejmuje działanie z ramienia AWS, LPR, UPR, PiS i czegóż tam jeszcze nie (jak dla mnie kariera typu "biorę wszystko byle tylko być w zarządzie czegokolwiek") już coś tam, że in vitro i tak przejdzie do lamusa, a poza tym "kto daje i odbiera ten się w piekle ...". Albo on już skrzywdzony, choć młody, albo to ja zwyczajnie stara jestem. i ...

Droga Mu,

Wiesz, tak już stojąc pod prysznicem, pomyślałam sobie, po co ja to piszę? Za 10 lat, gdy będę (przy odrobinie tego życiowego fartu, który pozwala unikać katastrof lotniczych) nad Michigan chodziła może wybrzeżem na którym Swayze jadł lunch w jesiennym słońcu, ta notatka będzie kompletnie pozbawiona swojego znaczenia. [będzie jeszcze czwartek, piątek etc. bo chcę się zmotywować do pisania. tak na marginesie ostrzegam]. Czasem obserwując frenetyczne ruchy niektórych polityków człowiek myśli: dno i dwa metry mułu. Dziś są tu, jutro polecą przylepić się jak glonojady do innego statku. Ale poza swoim nieistotnym, jednostkowym życiem jako grupa są jak szlam, utrudniając małymi decyzjami codzienne życie wartościowych, bo produktywnych zawodowo ludzi. Sprzedawca, grafik, rolnik ... każdy z nich może nie móc z jakichś powodów mieć dzieci. Natomiast ci którzy nie odnieśli sukcesu w ani jednym z tych zawodów, na dłużej zasiedli na Wiejskiej, pozakładali strony internetowe, i produkują swoje złote myśli na każdy temat bez ograniczeń, dzięki dostępności mediów bijąc na głowę Arystotelesa. Od czasu do czasu przycisną guziczek, pogrążą produktywnych ludzi w gąszczu §-ów i po dobrze spełnionym obowiązku działania w zgodzie z własnym, nieużywanym sumieniem zrobią falę w firmowym basenie. Nie warto wspominać nazwisk. Oni i tak miną.

vida boheme

A pragnęłam napisać coś, do czego puentą byłaby powyższa fotka. Nie wyszło. Gdy od 2 lat piszę o panach politykach, nie wychodzi mi nic, co chciałoby się mieć w domu, w samych pończochach. Bez pończoch też. W bamboszach z króliczymi uszami również nie. Nie ma nic bardziej zniechęcającego w mężczyznach niż ich bezużyteczność. O posłankach "Ciężkie Kroki" i "Nowa Definicja Pornografii" pozwoliłam sobie nie myśleć. O bogowie, jak można w ogóle wspominać ich łydki pod t y m zdjęciem. Wybacz mi, bo sama sobie jeszcze nie potrafię.

Buzi buzi,
Mysz z bamboszami w kotki.